Het einde van 5 maanden Frankrijk
Blijf op de hoogte en volg Denise
21 Januari 2013 | Frankrijk, Troyes
Er was eens een meisje dat voor haar opleiding 5 maanden naar het buitenland moest. Zij werd samen met een studiegenootje geplaatst in Troyes, Frankrijk.
De eerste weken vielen erg tegen. Het op mijzelf wonen was nieuw, de mensen waren nieuw, de cultuur was anders en de school was lastiger dan gedacht.
Naarmate de tijd verstreek was het op mijzelf wonen prima te doen, leerde ik veel nieuwe mensen kennen, was ik nog steeds niet geintegreerd in de nieuwe cultuur en de school was ook nog steeds lastig te volgen.
Iets meer dan 4 maanden later had ik na de kerstvakantie alleen nog maar donderdag 10 en vrijdag 11 januari Spaanse les. Dus besteedde ik de eerste week vooral met het afsluiten van mijn huurtoeslag, bankrekening en huurcontract.
Woensdag was mijn verjaardag en moest ik van Kitty het huis uit. Dus zijn Kitty, Susanne en ik gaan uiteten bij La pêcherie.
De dinsdag erop zijn Kitty, Susanne en ik gaan Bowlen. Niemand is gewond en de baan is nog heel, dus dat beschouwen we als een geslaagd dagje. De woensdag erna waren Kitty en ik naar Susanne gegaan om pannenkoeken te eten en de avond te vervolgen in de Karaokebar. De karaokebar was niet druk, maar toch kregen ze het voor elkaar ons zeer lang te laten wachten. Daardoor zijn we na 1 nummer alweer richting huis vertrokken. Donderdag hadden we met zijn 3'en een lunch afspraak bij de Chicken Corner. Dit was een nieuwe snackbar bij Susanne in de straat en die wilde we wel eens uitproberen. Daarna zijn wij met Willeke en Lisanne naar het McArthurGlen Shopping center gegaan om nog wat te shoppen en de dag te vullen.
Vrijdag heb ik heel de dag besteed met het inpakken en schoonmaken van mijn kamer en 's avonds kwamen mijn ouders en Maxime. Nadat wij met zijn 4'en de stad in waren gegaan en wezen uiteten in de Flunch, zijn Maxime en ik doorgegaan naar Susanne en Kitty om mijn laatste avondje in Frankrijk goed af te sluiten.
Onze avond begon in de Manhattan bar om te poolen. Dit duurde best lang, want wij zijn niet bepaald pro's. Maar het zorgt voor de nodige bekijks en zorgde bij ons voor de nodige gezelligheid. Vervolgens zijn wij naar Amphi gegaan, omdat het Ladies Night was en daardoor geen entree hoefde te betalen (Dat is normaal €10,-). Alleen bleef het heel rustig, waardoor wij om een uurtje of 1 onze avond vervolgde in de Coton club. Hier is de sfeer altijd goed en er zijn altijd veel mensen. Na een tijdje hebben wij afscheid genomen van Kitty, omdat Maxime, Susanne en ik naar huis wilden. Na Susanne thuis te hebben gebracht en afscheid te hebben genomen zijn Maxime en ik naar huis gelopen. Eenmaal in bed om half 4, hadden we nog 4 uur slaap omdat de wekker om half 8 ging. Iets na 9'en hebben we de auto ingepakt en zijn we rond 10u via het shopping center naar huis gegaan.
Dus zaterdag de 19e waren we iets voor 8'en terug thuis.
Dit is dus het einde van mijn 5 maanden Frankrijk. Om heel eerlijk te zijn zal ik weinig dingen en mensen missen.
Het alleen aan mijzelf hoeven te verantwoorden en op mijzelf wonen daarentegen zal wel een gemis zijn. Het gaat allemaal vlotter en op je eigen manier. Aan de andere kant als ik nu weer thuis kom, staat het avondeten klaar en kan je met je familie praten zonder eerst een mail te sturen of ze op Skype willen komen.
Susanne is mijn partner in crime geweest in Frankrijk en ik ben er zeker van dat deze vriendschap niet zomaar zal verwateren nu wij weer terug zijn in Frankrijk. Wie weet is er een bedrijf dat gek genoeg is 2 Brabo's aan te nemen. You never know. En met Kitty zal er vooral contact worden gehouden via Facebook, omdat zij in Australië woont.
Conclusie van de afgelopen 5 maanden:
Ik zag er erg tegenop, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Jullie zullen via Waarbenjij.nu een tijdje niks meer van mij horen. Ik zal het weer gaan gebruiken wanneer ik 5 maanden op stage moet. Hopelijk hebben je ervan genoten en zeg ik voor nu: À bientôt!
De eerste weken vielen erg tegen. Het op mijzelf wonen was nieuw, de mensen waren nieuw, de cultuur was anders en de school was lastiger dan gedacht.
Naarmate de tijd verstreek was het op mijzelf wonen prima te doen, leerde ik veel nieuwe mensen kennen, was ik nog steeds niet geintegreerd in de nieuwe cultuur en de school was ook nog steeds lastig te volgen.
Iets meer dan 4 maanden later had ik na de kerstvakantie alleen nog maar donderdag 10 en vrijdag 11 januari Spaanse les. Dus besteedde ik de eerste week vooral met het afsluiten van mijn huurtoeslag, bankrekening en huurcontract.
Woensdag was mijn verjaardag en moest ik van Kitty het huis uit. Dus zijn Kitty, Susanne en ik gaan uiteten bij La pêcherie.
De dinsdag erop zijn Kitty, Susanne en ik gaan Bowlen. Niemand is gewond en de baan is nog heel, dus dat beschouwen we als een geslaagd dagje. De woensdag erna waren Kitty en ik naar Susanne gegaan om pannenkoeken te eten en de avond te vervolgen in de Karaokebar. De karaokebar was niet druk, maar toch kregen ze het voor elkaar ons zeer lang te laten wachten. Daardoor zijn we na 1 nummer alweer richting huis vertrokken. Donderdag hadden we met zijn 3'en een lunch afspraak bij de Chicken Corner. Dit was een nieuwe snackbar bij Susanne in de straat en die wilde we wel eens uitproberen. Daarna zijn wij met Willeke en Lisanne naar het McArthurGlen Shopping center gegaan om nog wat te shoppen en de dag te vullen.
Vrijdag heb ik heel de dag besteed met het inpakken en schoonmaken van mijn kamer en 's avonds kwamen mijn ouders en Maxime. Nadat wij met zijn 4'en de stad in waren gegaan en wezen uiteten in de Flunch, zijn Maxime en ik doorgegaan naar Susanne en Kitty om mijn laatste avondje in Frankrijk goed af te sluiten.
Onze avond begon in de Manhattan bar om te poolen. Dit duurde best lang, want wij zijn niet bepaald pro's. Maar het zorgt voor de nodige bekijks en zorgde bij ons voor de nodige gezelligheid. Vervolgens zijn wij naar Amphi gegaan, omdat het Ladies Night was en daardoor geen entree hoefde te betalen (Dat is normaal €10,-). Alleen bleef het heel rustig, waardoor wij om een uurtje of 1 onze avond vervolgde in de Coton club. Hier is de sfeer altijd goed en er zijn altijd veel mensen. Na een tijdje hebben wij afscheid genomen van Kitty, omdat Maxime, Susanne en ik naar huis wilden. Na Susanne thuis te hebben gebracht en afscheid te hebben genomen zijn Maxime en ik naar huis gelopen. Eenmaal in bed om half 4, hadden we nog 4 uur slaap omdat de wekker om half 8 ging. Iets na 9'en hebben we de auto ingepakt en zijn we rond 10u via het shopping center naar huis gegaan.
Dus zaterdag de 19e waren we iets voor 8'en terug thuis.
Dit is dus het einde van mijn 5 maanden Frankrijk. Om heel eerlijk te zijn zal ik weinig dingen en mensen missen.
Het alleen aan mijzelf hoeven te verantwoorden en op mijzelf wonen daarentegen zal wel een gemis zijn. Het gaat allemaal vlotter en op je eigen manier. Aan de andere kant als ik nu weer thuis kom, staat het avondeten klaar en kan je met je familie praten zonder eerst een mail te sturen of ze op Skype willen komen.
Susanne is mijn partner in crime geweest in Frankrijk en ik ben er zeker van dat deze vriendschap niet zomaar zal verwateren nu wij weer terug zijn in Frankrijk. Wie weet is er een bedrijf dat gek genoeg is 2 Brabo's aan te nemen. You never know. En met Kitty zal er vooral contact worden gehouden via Facebook, omdat zij in Australië woont.
Conclusie van de afgelopen 5 maanden:
Ik zag er erg tegenop, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Jullie zullen via Waarbenjij.nu een tijdje niks meer van mij horen. Ik zal het weer gaan gebruiken wanneer ik 5 maanden op stage moet. Hopelijk hebben je ervan genoten en zeg ik voor nu: À bientôt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
